Sinds half april 2011 vissen beroepsvissers in Friesland op aal 'met de rem erop'. Ze hebben een start gemaakt met decentraal aalbeheer door middel van quota. In het voorjaar vissen ze minder aal, en daardoor kunnen ze in september-november ook op paling te vissen. Een vangstverbod is dan overbodig.
CvB-medewerker Arjan Heinen nam een kijkje in de praktijk bij Bertus en Wietske Visser uit Workum. Een dagje op het Zandmeer, tussen Workum en de Fleussen.

Palingregistratie

Werken met een jaarquotum maakt het noodzakelijk dat Visser zijn vangst in kilo's zorgvuldig registreert.
Van de aal in de monitoringsfuiken meet hij ook de lengtesamenstelling. Die gegevens zijn bruikbaar voor verschillende doeleinden. Bijvoorbeeld voor monitoring van het effect van de uitzet van 250 glasalen per hectare in 2010. Of als een maat voor de visserijintensiteit. Een gebied met relatief veel dikke aal in de monitoringsfuiken wordt vermoedelijk minder intensief bevist. Ten slotte vormen de verzamelde gegevens een eerste schatting voor de productie van schieraal.

Tijdens het vissen maakt Bertus Visser een schatting van de hoeveelheid paling die uit de fuiken in de bun gaan. Thuis sorteert hij de vangst op rode aal en schieraal, die apart worden gewogen. Per sms geeft hij de aalvangst door aan gegevensbeheerder NatuurNetwerk. Hij krijgt een sms terug met de melding hoeveel quotum hij nog over heeft.

Het doormeten van de lengtesamenstelling van de aal kan op locatie, maar mag ook aan wal gebeuren.
Aal tot zo’n 40 cm wordt weer teruggezet. Bertus schat dat hij evenveel alen (in aantallen) weer terugzet als dat hij op de afslag in Urk verkoopt.

Wietske Visser verzorgt de registratie van de vangsten.
Bertus heeft een stel monitoringsfuiken. Die zijn voorzien van een fijnmazig achterlijf. De paling uit die fuiken wordt individueel gemeten.